علائم اضطراب فراگیر در کودکان چیست؟
کودکانی که از اضطراب مبهم و ترس های اختصاصی رنج می‌برند بعضی از آنها در دوره ای از رشد تشخیص اختلال وسواس جبری را دریافت میکنند.
این کودکان معمولاً در گرم گرفتن کند هستند و در عین منعطف نبودن و تحریک پذیری در آرام کردن خویش ضعیفند.
از لحاظ هیجانی خیلی حساس هستند و به راحتی ناامید و سرخورده میشوند و نسبت به محرک‌های حسی خاص مانند صداهای بلند، تنگی لباس، محتوای غذا، بی تحمل هستند.
کودکان خردسال مبتلا به اضطراب فراگیر با امور یکنواخت و قابل پیش بینی احساس راحتی بیشتری می کنند. آنان وقتی با شرایط جدیدی روبرو میشوند مضطرب و پریشان و اغلب نافرمان می گردند و دوری می کنند.
وقتی که شرایط طبق انتظار پیش نرود و یا در کاری موفقیت آنی حاصل نشود، دچار کژخلقی میشوند.
کودکانی که موقعیت‌های تشویش برانگیز بر آنها تحمیل میشود، اغلب واکنش شدیدی چون گریه، جیغ، التماس پا به زمین کوبیدن، رفتارهای خود آزارنده، گاز گرفتن و لگد زدن نشان می‌دهند.
پیش دبستانی های دارای چنین خلق و خویی، اغلب با ترس های متنوعی مثل ترس از سگ، فلاش تانک توالت، حشرات، طوفان، اسکلت، آژیر زنگ خطر، آتش و تاریکی روبرو هستند.
در کودکی که اغلب مانع از تحرکات روده خود می شود و دچار یبوست و بی اختیاری در دفع می‌گردد، مقاومت در برابر آموزش نظافت، رایج است.
این کودکان اغلب خجالتی هستند و در احوالپرسی دوستان مشکل دارند و گاهی اوقات دچار خاموشی اختیاری هستند. دوری از موقعیت‌های جدید میتواند، آنقدر شدید شود، که کودکان از شرکت در فعالیت های متناسب با سن مانند رفتن به پیش دبستانی و گردش در پارک ناتوان شوند.
مرضیه جعفری روانشناس
