پرخاشگری کودکان و راهکارها
فرزند من همیشه خیلی عصبانی است و هنگام عصبانی شدن بسیار پرخاشگر می شود. خواهرش را گاز می گیرد،با من بحث میکند و اسباببازیها را به اطراف پرتاب می کند. چه کاری میتوانم با بچه عصبانی انجام دهم؟
خودتان، کودک و موقعیت را درک کنید:
خشم می تواند سرپوشی برای احساسات صدمه دیده باشد.کودکانی که عصبانی هستند ممکن است از طرف والدین،سایر کودکان، خودشان زندگی و افرادی که آنها را عصبانی کردند احساس ناامیدی می کنند. شاید تصور می کنند که هیچ کس به آنها و نیازهایشان توجه نمیکند.توجه داشته باشید والدینی که به خشم و پرخاشگری فرزند با تهدید و تلاش برای تسلط بر او پاسخ می دهند،موقعیت را بدتر میکنند.
پیشنهادها:
1.به احساسات فرزندتان اهمیت دهید(( واقعاً عصبانی هستی، اشکالی ندارد که احساس خشم کنی، اما میتوانی شفاهی به من بگویی از چه چیزی و چرا عصبانی هستی؟)) صبر کنید و به جای اینکه به او بگویی از چه چیزی و چرا عصبانی هستی، به دقت به حرفهای او گوش کنید.
2.گاهی بچهها وقتی اندوهگین هستند نمیتوانند احساسات خودشان را بشناسند.بگذارید بدانند که اشکالی ندارد که مدتی صبر کنند و بعد هنگامی که آمادگی داشتند با شما صحبت کنند.
3.می توانید در مورد اینکه چه چیزی می خواهد،حدس بزنید و با کمک برای به دست آوردن آن به فرزندتان کمک کنید تا خشمش را آرام کند.مثلاً بگویید((می دانم از این ناراحتی که خواهرت میتواند تا دیر وقت بیدار بماند و تو باید زودتر به رختخواب بروی اما تو هم وقتی هم سن او شدی می توانی بیدار بمانی))
4. وقتی بچه ها با هم دعوا می کنند،بیطرف بمانید. زیرا یکی از علل اولیه خشم بچهها طرفداری از یکی از آنهاست. میتوانید به یک چشم به آنها نگاه کنید و بگویید((بچه ها میدانم که برای حل مشکل اوقات سختی در پیش دارید)) با بگویید((می توانید چند لحظه ای صبر کنید تا آرام شوید و بعد دوباره شروع کنید.همین الان میتوانید جنگ را تمام کنید))
5.اگر بچههای شما بحث می کنند،به آنها اجازه دهید کلمه آخر را بگویند و به جای ادامه بحث با آنها می توانید آنها را بغل کنید.به جای اینکه به آنها بگویید چه کاری انجام دهند، در مورد نظرشان بپرسید. وقتی تشخیص دادید که کشمکش ایجاد شد، بگویید((من نمیخواهم بر او تسلط داشته باشم،اما برای کمک تو ارزش قائلم. بگذارید وقتی آرام شدیم روی حل مشکل تمرکز کنیم.
6.اگر فرزند شما با رفتار تهاجمی به دیگران آسيب می زند،اجازه دهید بداند که علت ناراحتی او را درک میکنید، اما به او اجازه نمی دهید که به دیگران آسيب بزند. اگر فرزندتان کوچک است،او را از موقعيت دور کنید و پیش او بنشینید و به او کمک کنید در مورد چیزی که باعث ناراحتی او شده صحبت کند. و اگر بزرگتر است به او بگویید که ((خیلی دوستت دارم، می توانی هر وقت خواستی بیایی و با من صحبت کنی)) اگر کودکان باید بنشیند و مشکل را حل کنند، زمانی که در حال صحبت هستند،پیش آنها بنشینید.
7.پرخاش را با پرخاش پاسخ ندهید که باعث ایجاد کشمکش می شود، در این صورت نتیجه ای که به دنبالش هستید به دست نخواهید آورد.